Το παραμύθι της βροχής

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Τα "παραμύθια του Σαββάτου..."



...γράφει, προτείνει, σχολιάζει και παρουσιάζει η Ελένη Μπετεινάκη*


Οι διακοπές τελειώνουν και όπως πολύ σοφά λέει η παροιμία « Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του». Τα παραμύθια του Σαββάτου επανήλθαν με νέες εκδόσεις τούτη τη φορά  και πολλές ιστορίες από αγαπημένους συγγραφείς και φίλους . Ιστορίες λίγο διαφορετικές  αλλά πάντα γεμάτες δράση, περιπέτεια, συγκίνηση, σκέψη και φυσικά διασκέδαση. Τα παραμύθια παραμένουν πάντα αγαπημένα αναγνώσματα , εκεί λίγο πριν κοιμηθούμε ή κι όταν σουρουπώνει τότε που  η φαντασία βγάζει βόλτα όλα της τα παιδιά  και γεμίζει ο κόσμος όνειρα και εικόνες …

Το Υπναρούδι  και η Ελεάννα  σε φανταστικές περιπέτειες, Αργυρώ Μουντάκη,εκδ. Πατάκης

Άραγε μπορεί ένα τόσο δα μικρό έντομο, ένα μυρμήγκι, να γίνει ποτέ το αγαπημένο κατοικίδιο ενός μικρού παιδιού; Φυσικά και μπορεί. Οι φίλοι δεν μετριούνται ούτε με βάση το ύψος τους, ούτε το βάρος τους. Τους επιλέγουμε, τους διαλέγουμε με οδηγό μας την εκτίμηση και την αγάπη. Το Υπναρούδι είναι ο μικρός φίλος της Ελεάννας και στάθηκε μάλλον τυχερό στη ζωή του από την στιγμή που συναντήθηκαν και έγιναν αχώριστοι. Ή σχεδόν αχώριστοι! Το μικρό μυρμηγκάκι θα χωθεί σε χίλιες δύο περιπέτειες, θα γνωρίσει πολλούς φίλους, θα ταξιδέψει, θα κιντυνεύσει, θα βρει ξανά την οικογένειά του , θα γλυτώσει από την φοβερή αράχνη, θα γνωρίσει την αγάπη, την φιλία, την ζεστασιά και θα γίνει ένας μικρός ήρωας που όλοι θα « ψάχνουν» και θα αγαπούν. Θα αναζητήσει στη ζωή του νέους δρόμους και όμορφες ιστορίες. Η Ελεάννα πάλι θα σταθεί κι αυτή τυχερή από  τη φιλία του γιατί χάρις στο μικροσκοπικό φίλο της θα νοιώσει και θα « γευτεί» πράγματα και καταστάσεις που πριν δεν της είχαν περάσει ποτέ από το μυαλό. Θα μπει σε σκέψεις , θα αναλάβει ρίσκα, θα γνωρίσει νέους φίλους και θα καταφέρει να ενώσει ακόμα και άγνωστους ανθρώπους  στην πολυκατοικία τους για έναν κοινό σκοπό. Ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτειες για μικρούς φίλους με μεγάλες αναζητήσεις.

Τρελό μου αμαξίδιο, Μερκούριος Αυτζής , εκδ. Ψυχογιός

Η Σούζα είναι …ένα αναπηρικό αμαξίδιο που μπαίνει στη ζωή της Νανάς και σαν σκοπό του έχει να την κάνει να γελάει και να την ταξιδεύει παντού. Αυτή η λέξη, « παντού» , είναι ο λόγος αυτής της καταπληκτικής ιστορίας για το τρελό αμαξίδιο , όπως το φωνάζει η Νανα, που τελικά δεν μπορεί να φτάσει παντού, γιατί οι άνθρωποι δεν φρόντισαν όσο έπρεπε κάποια πράγματα. Τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τις  σκάλες , τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τις διαβάσεις και όλα τα πολλά και παράλογα που δυσκολεύουν την κυκλοφορία κάποιων ανθρώπων που δεν είναι όπως όλοι οι άλλοι. Κι εκεί που η ζωή « πατάει φρένο», η φαντασία παίρνει φτερά και η Σούζα με την Νανά πετούν σε άλλους κόσμους, χωρίς φόβο, θυμό, παράπονο και αγανάκτηση. Ώσπου μια μέρα οι δύο φίλοι βρέθηκαν σε μια διαδήλωση με δεκάδες άλλα αμαξίδια και αναπήρους κάθε ηλικίας και για λίγο ζήσανε εκείνο το όνειρο… Να περπατήσουν σε άδειους δρόμους με ασφάλεια και σιγουριά. Όμως το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη όταν η Νανά χτυπήθηκε και η Σούζα βρέθηκε παρατημένη και σχεδόν διαλυμένη στην άκρη του δρόμου. Με την δύναμη της αγάπης, της ελπίδας και της φαντασίας  αλλά και χιλιάδων πυγολαμπίδων το « τρελό αμαξίδιο » επέστρεψε κοντά στη φίλη του και οι δύο τους ξανά αχώριστοι και περιποιημένοι τώρα πια, βρέθηκαν ξανά στους δρόμους σε μια παρέλαση παρέα με την γαλανόλευκη σημαία …

Η γοργόνα Ελισσώ, Χρήστος Δημόπουλος, εκδ. Ψυχογιός
 
Η γοργόνα η Ελισσώ είναι  αλλιώτικη από όλες της άλλες . Έχει ουρά χελιδονόψαρου και κοντά στα   δεν ακούγεται… Έτσι κι έγινε κι η Ελισσώ δεν έμεινε ποτέ ξανά μόνη,  γιατί όλοι την ήθελαν για συντροφιά αφού τους χάρισε τόσο πολύτιμα  δώρα και τους έδειξε την αγάπη της.
χέρια της φτερά. Κολυμπάει και πετά κι αν και γνωρίζει όλες τις θάλασσες και τα πετούμενα του ουρανού, νοιώθει μοναξιά γιατί κανείς δεν την θέλει για φίλη του. Μένει μόνη συχνά , κλαίει και συλλογιέται πώς να αποκτήσει φίλους… Αν κάποιος κάτι θέλει πολύ λένε πως πάντα τα καταφέρνει να το αποκτήσει και ο άνεμος ,ο Λεβάντες ,θα της δώσει μια συμβουλή για να κερδίσει την αγάπη όλων των ζωντανών της θάλασσας και του ουρανού. Να μαζέψει, της είπε, αστέρια και να φωτίσει τις πιο σκοτεινές μεριές του ωκεανού κι ύστερα να πάρει κοχύλια και τα βάλει στα δέντρα να σιγοτραγουδούν και να κάνουν παρέα στα πουλιά τις μέρες που οι άνεμοι φυσούν πολύ και η λαλιά τους
 Ένα παραμύθι σαν εκείνα τα παλιά …μια φορά κι έναν καιρό …!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο cretalive.gr το σάββατο 26 Απριλίου 2014 : http://www.cretalive.gr/culture/view/ta-paramuthia-tou-sabbatou24/160467

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου